[Mc_Pablo]

Witam chcialbym aby kazdy kto ma jakies informacje na temat urazu/uszkodzen/rehabilitacji tkanek miekkich najlepiej okolostawowych wyslal linki albo inne pomoce dydaktyczne. Dziekuje

pzdr Pawel[/list]

Witam chcialbym aby kazdy kto ma jakies informacje na temat urazu/uszkodzen/rehabilitacji tkanek miekkich najlepiej okolostawowych wyslal linki albo inne pomoce dydaktyczne. Dziekuje

pzdr Pawel[/list]

[Administrator]

Źródło: http://www.fizjoterapeuto...iekkich-ogolnie

Uszkodzenia tkanek miękkich - ogólnie

Powstają w wyniku :

dużego urazu
sumowania mikrourazów
złego leczenia ; zwichnięć, stłuczeń, skręceń
zbyt intensywny trening (przerost uk.dynamicznego – uk.ruchu) np.poprzez kształtowanie tylko jednej cechy; siły lub wytrzymałości , dochodzi do dysproporcji, odbywa się kosztem elastyczności

Więzadła :

Mają pewien ograniczony stopień rozciągłości. Przy zbyt dużej sile działającej na więzadło dochodzi do naciągnięcia lub zerwania
Rozerwanie może występować na całym przebiegu więzadła, ale najczęściej dochodzi w punktach przyczepu.
Więzadło poboczne piszczelowe częściej ulega urazowi (przy nadkłykciu kości udowej) rzadziej w.poboncze strzałkowe (przy głowie strzałki)
Przy uszkodzeniu więzadła pobocznego strzałkowego występują objawy porażenia w wyniku uszkodzenia nerwu strzałkowego który przechodzi powierzchownie
Najgorzej goją się urazy w 1/3 więzadła gdyż jest tam najgorsze ukrwienie, częsty objaw to niestabilność kolana, objaw szuflady
Więzadło krzyżowe przednie częściej ulega urazowi niż więzadło krzyżowe tylne

Objawy uszkodzenia w.krzyżowego przedniego i tylnego:

1) trzask (przy uszkodzeniu w.pobocznych nie występuje gdyż więzadła są rozciągnięte )
2) krwiak (może pojawić się w okresie od 6-24 h , gdy wyjdzie od razu to wskazuje na uszkodzenie torebki stawowej lub części chrzęstnych stawu)
3) obrzęk (od 6-24 h jest niezauważalny). Rzadko jest uszkodzenie izolowane jeśli tylko torebka jest uszkodzona to obrzęk się „rozlewa”
4) Ból (przy całkowitym zerwaniu więzadeł ból jest mniejszy gdyż nerwy ulegają przerwaniu, przy uszkodzeniu połowicznym tylko częśc nerwów zostaje przerwana i są większe objawy bolesne. Im większy ból tym mniejsze uszkodzenie struktur)
5) Szuflada przednia i tylna
6) Niestabilność kończyn:

ostra
przewlekła

Obrazek - Uszkodzenia tkanek miękkich - ogólnie

Postępowanie przy ostrej niestabilności:

uzależnione od schorzenia

I stopień – niestabilność mała

przesunięcie 3-5mm
powiązana z naciągnięciem więzadeł

II stopień

– niestabilność umiarkowana
przesunięcie 5-10mm
połączona z częściowym rozerwaniem

III stopień

– niestabilność dużą
przesunięcie powyżej 10mm
połączona z całkowitym rozerwaniem

Leczenie :

ustala lekarz
I i II stopień uszkodzenia lub uszkodzenie na przyczepie leczymy zachowawczo lub w miejscu dobrze ukrwionym
Punkcja stawu (stwierdzenie krwiaka)
Unieruchomienie ok.4tyg.
Częściowo obciążenie w gipsie , lekkie zgięcie w celu przybliżenia więzadeł i rozluźnienia więzadła krzyżowego
Użycie stabilizatora i wprowadzanie ćwiczeń czynnych,czynnych oporowych
Stosowanie obciążenia od 8-14 tyg. (uzależnione od sposobu leczenia, stanu pacjenta itp.)
III stopień ,lub niestabilność przewlekła leczenie operacyjne
Niestabilność przewlekła – powstaje w wyniku uszkodzenia całego aparatu torebkowo –
więzadłowego lub złego leczenia.
Uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego czasami nie daje niestabilności ( dochodzi do zaniku m.czworogłowego i wyrobienia stabilizacji mięśniowej)

Leczenie: Wyrobienie stabilizacji czynnościowej zamiast operacji

Rehabilitacja: (jak najwcześniej)

zbliżanie przyczepów
cisza ruchowa (dotyczy to przykurczów,niestabilności,osłabienia mm,zamniejszenia zakresu ruchu w stawch)
Unieruchomienie w lekkim zgięciu st. kolanowego
Od razu ćwiczenia

Raz uszkodzone więzadło nie będzie w pełni sprawne dynamicznie.

ćwiczenia w zamkniętym łańcuchu kinematycznym:
równomiernie rozłożone obciążenie (dotyczy to głównie st.kolanowego-rzepki)
daje większą stabilizacje
daje możliwośc wykonywania ćwiczeń w większym zakresie

W otwartym łańcuchu kinematycznym całe obciążenie kumuluje się punktowo, dochodzi do obciążenia stawów – a przeciążenia są przyczyną zmian zwyrodnieniowych.

ćwiczenia w otwartym łańcuchu kinematycznym – rehabilitacja obszarów które nie sąunieruchomione (ważny jest dobór pozycji i działanie sił grawitacji)
ćwiczenia na priopriocepcje (poprawia równowage statyczną i dynamiczną)

STATYCZNA REEDUKACJA

wtedy gdy pacjent chodzi bez kul

ćwiczenia :

mają na celu odczucie położenia ciała, napięcia mm ,ruchu
wykonywanie czynności obszernych, jednostronnych i obustronnych
z wykorzystaniem wzroku – biofeedback
wykorzystujące zmienne podłoże (najpierw stabilne potem labilne)
odwracające uwagę od świadomej kontroli (wykorzystanie piłki)
w różnych pozycjach stawowych

DYNAMICZNA REEDUKACJA

ćwiczenia:

charakteryzujące się zmiennym tempem ; od wolnego, średniego do szybszego
od mniej obciążających do bardziej
od chodzenia do biegania, sprint
odtwarzające mechanizm urazu

Rekonstrukcje więzadła krzyżowego przedniego
Leczenie :

rehabilitacja przedoperacyjna
rehabilitacja wczesnopooperacyjna
rehabilitacja szpitalna

I.W pierwszej dobie po zabiegu wykorzystuje się szynę do ćw.biernych. Zakres zgięcia do 40 stopni lub do granicy bólu. Wykonujemy 3 serie po 50 ruchów ; pomiędzy poszczególnymi seriami ochładzamy miejsce bólu,stawu.
II.W drugiej dobie zwiększamy zakres zgięcia o 10-15 stopni, wykorzystujemy elektrostymulacje m.czworogłowego.
II.W trzeciej dobie stosujemy pole magnetyczne
IV.W czwartej dobie zwiększamy zakres ruchu do 75 stopni i zwiększamy 3 serie po 100 ruchów ; łącznie 300. Wprowadzamy ćwiczenia czynne ale z kokontrakcją, zapobiega to objawowi – szufladki.
V.W piątej dobie zwiększamy zakres o 30-60 stopni, dalej ćwiczenia z kokontrakcją,bierne zgięcie do 90 stopni.
VI.W szóstej dobie ćwicznia izometryczne, zgięcie do 40 stopni z oporem na przywodziciele i odwodziciele. Wykorzystać ćwiczenia pogłębiające wyprost �poduszka,wałek i czynnie kontrolować napięcie mięśni

Końcowy etap to ; rowerek,steper,atlas

Cel: poprawa zakresu do 120 stopni , wzmocnienie siły mm,synchronizacja pracy mm.

Funkcja :

stabilizacja
amortyzator (zmniejsza tarcie)
zmniejsza obciążenie
daje sprężysty opór końcowy

Sposoby uszkodzenia :

Łąkotki:

I. Nagły duży uraz, bądź sumowanie urazów (łąkotka przyśrodkowa – 10x częściej ulega uszkodzeniu niż boczna, jest zrośnięta z torebką stawową) Przy obciążaniu kolana – nagłe wyprostowanie + rotacja zewnętrzna goleni względem ustabilizowanego uda lub rotacja wewnętrzna uda względem goleni.
II. Przewlekły (choroby błony maziowej,chrząstki-złe odżywienie)
III. W czasie rozwoju płodowego(utrudniony ruch wyprostu)
IV. Przedłużające się unieruchomienie,miażdżyca,żylaki (nie goją się same – niedokrwienie,zaburzenie unerwienia). Łąkotki są chrzęstnymi elementami stawu kolanowego, nie unerwione – niebolesne ale nie mają zdolności regeneracyjnych

Leczenie :

szycie (istota czerwona-ukrwiona)
wycinanie (istota biała)

Objawy:

ból ( nie musi )
słabość stawu
pacjent utyka
kolano załamuje się ku przodowi
obrzęk,krwiak wzrost ucieplenia

Badanie:

testy kliniczne (prowokujące ból,odtwarzające mechanizm urazu)
RTG
Artroskopia stawu

Leczenie :

operacyjne
zachowawcze
unieruchomienie
rehabilitacja (synergie,izometryczne-podobnie jak przy więzadłach)


Bibliografia :
Dega – Ortopedia i traumatologia

Żuk&Dziak – Ortopedia z traumatologią narządu ruchu Nowotny - Zarys rehabilitacji w dysfunkcjach narządu ruchu Obrazki – Copyright 2002 McKesson Health Solutions,LLC.

Źródło: http://www.fizjoterapeuto...iekkich-ogolnie