[Fizjoterapeuta]

Część z was albo podziela ten stereotyp albo się z nim spotkała. Bo masaż musi być bardzo mocny, najlepiej na pograniczu łamania kości i uciskania łokciem. Bo to pewnie tak jak z lekarstwem, jak niedobre to pomaga. Bardzo dobrą renomą cieszą się zatem masażyści, zwłaszcza bardzo duzi panowie, którzy działają na pograniczu robienia pacjentom krzywdy. Część ludzi lubi silne masaże i ok., przy pewnych preferencjach nie ma co dyskutować, ale agresywne techniki, zwłaszcza kiedy osoba przychodzi z bolącym kręgosłupem, są nie na miejscu.

Zarówno w masażu jak i fizykoterapii powinno stosować się do tak zwanej reguły Arndta- Schultza: „bodźce słabe jedynie podtrzymują procesy życiowe organizmu, bodźce średnie usprawniają funkcje życiowe organizmu, bodźce silne działają niekorzystnie, hamują funkcje życiowe organizmu, wywołują odczyny paradoksalne lub działają destrukcyjnie”.

Niektórzy chyba tej zasady nie znają. Z powyższe prawo można pokazać na przykładzie jedzenia. Jedzenie minimalnej ilości pożywienia pozwoli nam jedynie przetrwać, prawidłowa dieta pozwoli nam optymalnie i zdrowo funkcjonować, a brak umiaru powoduje otyłość, choroby serca i ewentualnie śmierć. Masaż rzecz jasna nie jest tak drastycznym działaniem, jednak zgodnie z tą regułą samo „przegłaskanie” przez godzinę nie przyniesie pożądanej odpowiedzi fizjologicznej organizmu, a masaż, który będzie bolesny, spowoduje większe napięcie mięśni zamiast je rozluźnić. Niekiedy zwiększone napięcie chroni kręgosłup, kiedy mamy do czynienia z niestabilnością układu więzadeł. Ale to powinno być usprawnione ćwiczeniami a nie bólem. Tam, gdzie trzeba rozciągnąć i rozluźnić mięśnie, ucisk musi być zdecydowany, masaż dynamiczny i bogaty w techniki.

Podsumowując, na masaż wybierajcie miejsca, gdzie terapeuta się przykłada i czujecie intensywny ucisk, ale kiedy macie zamiar uciekać ze stołu, to podziękujcie uprzejmie i nie wracajcie tam.

Część z was albo podziela ten stereotyp albo się z nim spotkała. Bo masaż musi być bardzo mocny, najlepiej na pograniczu łamania kości i uciskania łokciem. Bo to pewnie tak jak z lekarstwem, jak niedobre to pomaga. Bardzo dobrą renomą cieszą się zatem masażyści, zwłaszcza bardzo duzi panowie, którzy działają na pograniczu robienia pacjentom krzywdy. Część ludzi lubi silne masaże i ok., przy pewnych preferencjach nie ma co dyskutować, ale agresywne techniki, zwłaszcza kiedy osoba przychodzi z bolącym kręgosłupem, są nie na miejscu.

Zarówno w masażu jak i fizykoterapii powinno stosować się do tak zwanej reguły Arndta- Schultza: „bodźce słabe jedynie podtrzymują procesy życiowe organizmu, bodźce średnie usprawniają funkcje życiowe organizmu, bodźce silne działają niekorzystnie, hamują funkcje życiowe organizmu, wywołują odczyny paradoksalne lub działają destrukcyjnie”.

Niektórzy chyba tej zasady nie znają. Z powyższe prawo można pokazać na przykładzie jedzenia. Jedzenie minimalnej ilości pożywienia pozwoli nam jedynie przetrwać, prawidłowa dieta pozwoli nam optymalnie i zdrowo funkcjonować, a brak umiaru powoduje otyłość, choroby serca i ewentualnie śmierć. Masaż rzecz jasna nie jest tak drastycznym działaniem, jednak zgodnie z tą regułą samo „przegłaskanie” przez godzinę nie przyniesie pożądanej odpowiedzi fizjologicznej organizmu, a masaż, który będzie bolesny, spowoduje większe napięcie mięśni zamiast je rozluźnić. Niekiedy zwiększone napięcie chroni kręgosłup, kiedy mamy do czynienia z niestabilnością układu więzadeł. Ale to powinno być usprawnione ćwiczeniami a nie bólem. Tam, gdzie trzeba rozciągnąć i rozluźnić mięśnie, ucisk musi być zdecydowany, masaż dynamiczny i bogaty w techniki.

Podsumowując, na masaż wybierajcie miejsca, gdzie terapeuta się przykłada i czujecie intensywny ucisk, ale kiedy macie zamiar uciekać ze stołu, to podziękujcie uprzejmie i nie wracajcie tam.