[Fizjoterapeuta]

REHABILITACJA PACJENTÓW PO ENDOSKOPOWEJ REKONSTRUKCJI
WIĘZADŁA KRZYŻOWEGO PRZEDNIEGO (ACL)
Informacje wybrane:
➔ Uszkodzeniom więzadła krzyżowego przedniego często towarzyszą obrażenia:
- chrząstki stawowej
- łąkotki
- więzadła pobocznego
- krwiak stawu kolanowego (przy ostrych obrażeniach ACL i chrząstki)
➔ Całkowite zerwanie ACL powoduje niestabilność stawu kolanowego.
➔ W celu otrzymania informacji o rodzaju, lokalizacji i rozległości obrażeń stosuje się testy
kliniczne oceniające stabilność stawu kolanowego:
- test przemieszczenia przednio-tylnego piszczeli względem nasady kości udowej
- test Lachmana
- Pivot Shift
- badanie więzadeł krzyżowych tylnych
- badanie więzadeł pobocznych
- testy łąkotkowe
- badanie stawu rzepkowo-udowego.
➔ Metodą rozstrzygająca w rozpoznaniu uszkodzenia ACL jest artroskopia
➔ Rekonstrukcję endoskopową ACL wykonuje się z przeszczepu pobranego ze ścięgna m.
półścięgnistego i smukłego lub z więzadła właściwego rzepki.
➔ W badaniu należy zwrócić uwagę na:
- subiektywne odczucia pacjenta (odczuwanie stabilności stawu i bólu)
- ocenę obwodów stawu
- ocenę ruchomości stawu
➔ Do oceny leczenia stosuje się następujące skale: Layshloma, Cincinnati, IKDC.
➔ Cele fizjoterapii po rekonstrukcji ACL:
- przywrócenie zakresu ruchu
- likwidację obrzęku, wysięku
- zniesienie bólu w stawie
- stymulacja czucia głębokiego
➔ Przyjmuje się, że po 4-5 miesiącach po operacji należy stosować na przemian ćwiczenia w
zamkniętych i otwartych łańcuchach kinematycznych
➔ Zakres czynnego zginania kończyny w stawie kolanowym w wieku 18-40 lat wynosi 130-
135 stopni, a w grupie wiekowej 40-60 lat – 125 stopni.
➔ Powrót do pełnej sprawności podstawowej – 6 miesięcy
Powrót do sportu wyczynowego – po rekonstrukcji otwartej – 12 miesięcy, artroskopowej –
8 miesięcy
Postępowanie fizjoterapeutyczne
Od dnia operacji do opuszczenia szpitala – 5 dni fizjoterapii szpitalnej
➢ chłodzenie
➢ ruchy bierne na szynie CPM w ograniczonym zakresie ruchu (0-45, 0-60 stopni)
➢ ćwiczenia izometryczne
➢ nauka chodu o kulach w ortezie
Od 5-6 dnia do 5 tygodnia po operacji – fizjoterapia ambulatoryjna
➢ Krioterapia (oparami azotu), chłodne okłady co 6 godzin.
➢ Mobilizacja stawu rzepkowo-udowego.
➢ Ćwiczenia izometryczne mięśni czworogłowych i pozostałych mięśni kończyn dolnych.
➢ Ćwiczenia bierne na szynie CPM.
➢ Elektrostymulacja mięśni czworogłowych i tylnych mięśni uda.
➢ Ćwiczenia propriocepcji w zamkniętych łańcuchach kinematycznych.
➢ Doskonalenie chodu o kulach w ortezie.
W 5 tygodniu
➢ Pełne obciążenie kończyny operowanej, do którego dochodzi się ćwiczeniami propriocepcji
z kontrolą nacisku na podłoże na platformie tensometrycznej stopniowo od 2 tygodnia.
➢ Nauka chodu bez kul.
➢ Ćwiczenia czynne i czynne z częściowym oporem w otwartych łańcuchach kinematycznych
grup mięśniowych poza przednią okolicą operowanego stawu kolanowego.
Od 6 do 12 tygodnia po rekonstrukcji
➢ W 6 tygodniu zakres ruchu na szynie CPM ok. 90 stopni, następnie dąży się do uzyskania
pełnego zakresu.
➢ Ćwiczenia na ergometrach rowerowych.
➢ Nauka prawidłowego wykonywania faz chodu.
➢ Ćwiczenia na stepach.
➢ Marsz na bieżni ruchomej (propriocepcja dynamiczna), następnie marsz przy zmianie kąta
nachylenia bieżni.
➢ Chód po schodach.
➢ Ćwiczenia propriocepcji na miękkim podłożu (trampolina).
Od 13 do 19 tygodnia po rekonstrukcji
➢ Kontynuacja elementów z poprzedniego etapu.
➢ W 13 tygodniu pomiary momentów sił (Nm) i sił (N) w zakresach kątowych: 70 stopni dla
prostowników i 30 stopni dla zginaczy – na podstawie wyników trening siły w statyce – do
40% wartości maksymalnych momentów sił, zwiększane w kolejnych tygodniach.
➢ Gdy wartość momentów sił kończyny operowanej osiąga 70% tych wartości kończyny
zdrowej, wprowadza się:
- bieg na bieżni
- trucht na miękkim podłożu
- następnie bieg na twardym podłożu
- bieg o zmiennym kierunku
- ćwiczenia specyficzne dla uprawianej dyscypliny sportowej.
➢ Ćwiczenia na siłowni dla pozostałych grup mięśniowych.
➢ Masaż wirowy do 2 razy w tygodniu.
Pomiędzy 16 a 18 tygodniem – ćwiczenia izokinetyczne w ograniczonym zakresie ruchu: od
prędkości 120 stopni na sekundę, w kolejnych tygodniach – 90 stopni, 60 stopni na sekundę.
Od 20 tygodnia do 6-8 (indywidualnie) miesięcy po rekonstrukcji
➢ Kontynuacja elementów z poprzedniego etapu.
➢ Rozszerzenie treningu siłowego o testy sił dynamicznych w otwartych łańcuchach
kinematycznych w pełnym zakresie ruchu ze stopniowym zwiększaniem oporu.
➢ 2 razy w tygodniu ćwiczenia wpływające na rozwój siły, wytrzymałości, wydolności,
równowagi, skoczności.
➢ 2 razy w tygodniu rozwój szybkości, zwinności,

Źródło: fizjoterapeuty.pl

REHABILITACJA PACJENTÓW PO ENDOSKOPOWEJ REKONSTRUKCJI
WIĘZADŁA KRZYŻOWEGO PRZEDNIEGO (ACL)
Informacje wybrane:
➔ Uszkodzeniom więzadła krzyżowego przedniego często towarzyszą obrażenia:
- chrząstki stawowej
- łąkotki
- więzadła pobocznego
- krwiak stawu kolanowego (przy ostrych obrażeniach ACL i chrząstki)
➔ Całkowite zerwanie ACL powoduje niestabilność stawu kolanowego.
➔ W celu otrzymania informacji o rodzaju, lokalizacji i rozległości obrażeń stosuje się testy
kliniczne oceniające stabilność stawu kolanowego:
- test przemieszczenia przednio-tylnego piszczeli względem nasady kości udowej
- test Lachmana
- Pivot Shift
- badanie więzadeł krzyżowych tylnych
- badanie więzadeł pobocznych
- testy łąkotkowe
- badanie stawu rzepkowo-udowego.
➔ Metodą rozstrzygająca w rozpoznaniu uszkodzenia ACL jest artroskopia
➔ Rekonstrukcję endoskopową ACL wykonuje się z przeszczepu pobranego ze ścięgna m.
półścięgnistego i smukłego lub z więzadła właściwego rzepki.
➔ W badaniu należy zwrócić uwagę na:
- subiektywne odczucia pacjenta (odczuwanie stabilności stawu i bólu)
- ocenę obwodów stawu
- ocenę ruchomości stawu
➔ Do oceny leczenia stosuje się następujące skale: Layshloma, Cincinnati, IKDC.
➔ Cele fizjoterapii po rekonstrukcji ACL:
- przywrócenie zakresu ruchu
- likwidację obrzęku, wysięku
- zniesienie bólu w stawie
- stymulacja czucia głębokiego
➔ Przyjmuje się, że po 4-5 miesiącach po operacji należy stosować na przemian ćwiczenia w
zamkniętych i otwartych łańcuchach kinematycznych
➔ Zakres czynnego zginania kończyny w stawie kolanowym w wieku 18-40 lat wynosi 130-
135 stopni, a w grupie wiekowej 40-60 lat – 125 stopni.
➔ Powrót do pełnej sprawności podstawowej – 6 miesięcy
Powrót do sportu wyczynowego – po rekonstrukcji otwartej – 12 miesięcy, artroskopowej –
8 miesięcy
Postępowanie fizjoterapeutyczne
Od dnia operacji do opuszczenia szpitala – 5 dni fizjoterapii szpitalnej
➢ chłodzenie
➢ ruchy bierne na szynie CPM w ograniczonym zakresie ruchu (0-45, 0-60 stopni)
➢ ćwiczenia izometryczne
➢ nauka chodu o kulach w ortezie
Od 5-6 dnia do 5 tygodnia po operacji – fizjoterapia ambulatoryjna
➢ Krioterapia (oparami azotu), chłodne okłady co 6 godzin.
➢ Mobilizacja stawu rzepkowo-udowego.
➢ Ćwiczenia izometryczne mięśni czworogłowych i pozostałych mięśni kończyn dolnych.
➢ Ćwiczenia bierne na szynie CPM.
➢ Elektrostymulacja mięśni czworogłowych i tylnych mięśni uda.
➢ Ćwiczenia propriocepcji w zamkniętych łańcuchach kinematycznych.
➢ Doskonalenie chodu o kulach w ortezie.
W 5 tygodniu
➢ Pełne obciążenie kończyny operowanej, do którego dochodzi się ćwiczeniami propriocepcji
z kontrolą nacisku na podłoże na platformie tensometrycznej stopniowo od 2 tygodnia.
➢ Nauka chodu bez kul.
➢ Ćwiczenia czynne i czynne z częściowym oporem w otwartych łańcuchach kinematycznych
grup mięśniowych poza przednią okolicą operowanego stawu kolanowego.
Od 6 do 12 tygodnia po rekonstrukcji
➢ W 6 tygodniu zakres ruchu na szynie CPM ok. 90 stopni, następnie dąży się do uzyskania
pełnego zakresu.
➢ Ćwiczenia na ergometrach rowerowych.
➢ Nauka prawidłowego wykonywania faz chodu.
➢ Ćwiczenia na stepach.
➢ Marsz na bieżni ruchomej (propriocepcja dynamiczna), następnie marsz przy zmianie kąta
nachylenia bieżni.
➢ Chód po schodach.
➢ Ćwiczenia propriocepcji na miękkim podłożu (trampolina).
Od 13 do 19 tygodnia po rekonstrukcji
➢ Kontynuacja elementów z poprzedniego etapu.
➢ W 13 tygodniu pomiary momentów sił (Nm) i sił (N) w zakresach kątowych: 70 stopni dla
prostowników i 30 stopni dla zginaczy – na podstawie wyników trening siły w statyce – do
40% wartości maksymalnych momentów sił, zwiększane w kolejnych tygodniach.
➢ Gdy wartość momentów sił kończyny operowanej osiąga 70% tych wartości kończyny
zdrowej, wprowadza się:
- bieg na bieżni
- trucht na miękkim podłożu
- następnie bieg na twardym podłożu
- bieg o zmiennym kierunku
- ćwiczenia specyficzne dla uprawianej dyscypliny sportowej.
➢ Ćwiczenia na siłowni dla pozostałych grup mięśniowych.
➢ Masaż wirowy do 2 razy w tygodniu.
Pomiędzy 16 a 18 tygodniem – ćwiczenia izokinetyczne w ograniczonym zakresie ruchu: od
prędkości 120 stopni na sekundę, w kolejnych tygodniach – 90 stopni, 60 stopni na sekundę.
Od 20 tygodnia do 6-8 (indywidualnie) miesięcy po rekonstrukcji
➢ Kontynuacja elementów z poprzedniego etapu.
➢ Rozszerzenie treningu siłowego o testy sił dynamicznych w otwartych łańcuchach
kinematycznych w pełnym zakresie ruchu ze stopniowym zwiększaniem oporu.
➢ 2 razy w tygodniu ćwiczenia wpływające na rozwój siły, wytrzymałości, wydolności,
równowagi, skoczności.
➢ 2 razy w tygodniu rozwój szybkości, zwinności,

Źródło: fizjoterapeuty.pl