[arms]

Dziewczyny, ja chyba oszalałam! Zachciało mi się iść na studia - jednolite magisterskie niestacjonarne. Kierunek - psychologia.
Ale, no właśnie jest kilka ale:
Mam 32 lata, dwoje dzieci, własną firmę i... cholernie się boję! Boję się, że sobie nie poradzę, nie jestem już młodziutką dziewczyną, nie wiem czy to wszystko ogarnę umysłem
Psychologia ze względu na to, że po rozpoczęciu 4 roku, chciałabym jednocześnie rozpocząć edukację na STUW (chcę pomagać uzależnionym i ich rodzinom) i zakończyć obie szkoły mniej więcej w tym samym czasie.
Czy jest tu ktoś, kto tak późno rozpoczął edukację? A może ktoś studiuje psychologię zapcznie i podpowie cokolwiek?
Nie wiem sama co mam myśleć, chcę, ale się boję

[starmilks]

Moja mama zaczęła studia (również jednolite magisterskie, niestacjonarne) w wieku 30 lat. Tez miała dziecko i firmę. Dziś pracuje w zawodzie, jest mega szczęśliwa, ze się na to zdecydowała. Mówi tez, ze studia w "późniejszym" wieku - nie bezpośrednio po szkole - sprawiają, ze bardzo ci się chce. Edukacja sprawia ci frajdę, czujesz, ze robisz to dla siebie, a nie tylko dla rodziców/papierka. Jak idziesz na studia "z rozpędu", to czasami bywa tak, ze po prostu chcesz zaliczyć, mieć za sobą. Jak idziesz po długiej przerwie to odnajdujesz w tym nowa wartość
Dodsam, ze w zawodzie tym najważniejsze jest doświadczenie https://www.psychiatrzy.w...o-centrum/staz/ Od siebie polecam zastanowić się nad stażem w profesjonalnym gabinecie.