[Administrator]

Przychodzi baba do lekarza, konkretnie do ortopedy. Mówi: Panie doktorze boli mnie kolano.

Doktor pyta: co się stało, od kiedy boli? No i baba zaczyna: bo ja panie doktorze biegam, trochę dużo. Więcej niż rekreacyjnie, ale jednak wciąż po amatorsku. Startuję na różnych dystansach. Podczas ostatniego górskiego crossu zaczęłam odczuwać ból w kolanie.

Dokładniej po zewnętrznej stronie. Ból odczuwalny jest tylko w trakcie treningu i krótko po nim. Uniemożliwia bieg, ale po jednym dniu odpoczynku przechodzi i dalej próbuję biegać.

Zawsze z tym samym skutkiem. Lekarz pomacał nóżkę, zrobił USG i stwierdził wyraźne przeciążenie wiązadeł. Przepisał serię zabiegów, na które czeka się miesiącami i zalecił zmianę sportu na szachy, bierki… ;) Zrozpaczona baba pyta czy nic naprawdę nie da się zrobić, jakoś uratować kolano? Lekarz wytłumaczył więc, że wiązadło jest tak mocno naruszone, że przy większym wysiłku może dojść do całkowitego zerwania.

Załamana baba grzecznie dziękuje mimo, że złość aż z niej kipi i najchętniej poszłaby się wybiegać, żeby sobie ulżyć… Tak bardzo pokochała bieganie, że nie wyobraża sobie bez niego życia… Poszła do innego lekarza – chirurga. Tu przynajmniej lekarz starał się ją rozumieć, że pasja, cele… ale generalnie nie mógł nic zrobić, jak tylko potwierdzić diagnozę.

To tylko fragment artykułu. Cały artykuł pod adresem: http://forum.e-masaz.pl/viewtopic.php?t=3079